(bijna 100% zitconcert)
Fred Eaglesmith is een man van het volk, hij kan over bijna alles met je praten. Die kans is vrij groot, want ook hij had een auto, een tractor, een baan, een relatie, een idee en een hoed. Maar van alle ervaringen die hij heeft gehad in zijn leven is er één ding dat steeds weer duidelijk naar voren komt: Fred's onmetelijke talent voor het schrijven van een liedje en vooral het bezingen van klein menselijk leed, al dan niet met een knipoog een lach en een traan. Aspirant liedjesschrijvers vragen hem dan ook vaak: Hoe doe je dat toch, een muziekcarrière hebben zoals jij? Zijn antwoord is meestal dezelfde:
"Start writing songs when you’re 10 years old. Grow up with poverty, agriculture, religion, and eight siblings. Run away from home. Hop freight trains. Start a business. Lose a business. Struggle to get any gig. Drive to Nashville with no money and pockets full of songs. Get a record deal. Lose a record deal. Win a Juno Award. Break down on the side of the road everyday for days on end. Become a cult hero and amass a following of self-proclaimed “Fred Heads.” Tour relentlessly. Become everyone’s favorite. Become nobody’s favorite. Follow your gut. Smarten up. Don’t care what anybody thinks. Be fair. Be loyal no matter what. Keep going. Soften up. Give people a break. Expect nothing. Give everything. Keep going. Allow yourself to be happy. Find out who you are and deal with that. Don’t stay in fancy hotels. Write good songs".
Eaglesmith is een veteraan in de muziek industrie en tegelijkertijd probeert hij zo ver mogelijk van weg te blijven van de commerciële hedendaagse industrie. Hij volgt zijn eigen pad en past in geen elk vakje of houd zich niet binnen officieel aangelegde muzikale perkjes maar graast rustig in verschillende weides en zet darmee een nieuwe standaard voor onafhankelijke muzikanten.
Na jaren van touren in de VS, Canada en Europa heeft Fred al heel wat bereikt, zijn liedjes werden gecovered door enkele van de grote namen in de muziek, hij trad op in de Late Show van David Letterman en werd een enigmatische country en rock n’ roll troubadour en die zijn hart volgt en dag in dag uit de podia beklimt, de laatste jaren samen met zijn muzikale echtgenote Tif Ginn.
Tif Ginn is een krachtige zangeres en songwriter die haar hele leven on the road en op het podium heeft doorgebracht. Haar indrukwekkende en zwoele vocalen en prachtige hamonieen met Fred haar talent op diverse instrumenten zijn een prachtige aanvulling op Fred's rauwe stem.
Fred Eaglesmith - Standard (CD 2017)
Fred Eaglesmith is een muzikale veteraan en school voorbeeld van "doe het zelf". Doe het zoals je zelf denkt dat het voor jou het beste is en laat je niet in de luren leggen door wat anderen je voorschrijven maar focus je op je fans en reis overal heen waar men je wil horen. Het heeft hem een hele fanatieke fanbase opgeleverd. Hiermee heeft hij al jaren terug een nieuwe standaard gezet voor onafhankelijke muzikanten.
Zijn shows en verhalen tussendoor zijn tevens hilarisch en bieden een mooi contrast voor waar Fred eigenlijk het allerbeste in is: het bezingen van klein menselijk leed. Dat doet hij ook weer op dit nieuwe album, al dan niet af en toe met een knipoog. Een mooi voorbeeld daarvan is het liedje Jenny Smith waarin hij in het refrein zing dat ze een nieuwe hordeur wil, is dat niet een beetje gek onderwerp denk je dan? Nee, want er is veel meer aan de hand dan die kapotte hordeur. Jenny is eenzaam en vastgeroest in het dorpje waar ze is opgegroeid. Ze is haast nergens nog naartoe geweest, haar man ging wel naar oorden met namen die zij nooit heeft leren uitspreken. Hij werd uitgezonden om te vechten voor zijn vaderland maar die kwam vervolgens ook niet meer terug om het na te vertellen...dus tja daar zit Jenny dan weer in haar eentje, in de hitte tussen de vliegjes, hartverscheurend bezingt Fred haar leed.
Verder ook prachtige liedjes over oude baasjes en hun passies voor ouderwetse techniek en oude autos die het soms wel en soms niet doen of in ieder geval allemaal een speciale gebruiksaanwijzing hebben. Het is een rode draad die vaak door de songs van Eaglesmith loopt. Hij is ten slotte ook geen man van moderne techniek maar meer van old school duurzaamheid, dat past beter bij zijn ruwe bolster plattelands romantiek.