Eindelijk, ze komen terug!!
Elliott Brood is een Canadees trio dat in 2006 debuteerde met het album ‘Ambassador’. Ze stonden al vaker in Vanslag waarbij de de death-country van het podium afspatte. Met hun donkere, vuige folkmuziek en met whisky doordrenkte stemmen roepen ze beelden op van liefde, verlies en moord. Elliott Brood heeft inmiddels een ijzersterke reputatie weten op te bouwen met hun eigenzinnige muziek.
Bijna een decennium lang hebben de nummers van Elliott Brood hebben gelijke tred gehouden met de rotzooi en de glorie van de geschiedenis. Hoe zwaar en schrijnend het verleden ook kan zijn, voor Elliott Brood is het ook een bron van inspiratie.
De Canadese alternatieve country band Elliott BROOD werkt zich al twintig jaar een eigen weg door het muzikale landschap. ‘Death country’ zoals ze het zelf noemen, waarbij de term death vooral slaat op de onheilspellende teksten bij hun meestal vrolijk klinkende muziek.
Het meest recente album ‘Keeper’ is daar een goed voorbeeld van met verhalen over historische en persoonlijke strijd. Van het door de Polaris Music Prize op de shortlist geplaatste breakout-album Mountain Meadows tot het JUNO Award-winnende Days Into Years, heeft het welbereisde trio van Mark Sasso, Casey Laforet en Stephen Pitkin een oeuvre gecreëerd dat tegelijk verzorgd en luidruchtig, als degelijk en onderhoudend is. Met Keeper, het zevende album van Elliott Brood, geeft het trio een meer persoonlijke kijk op het verleden.
Om 19.30 trapt Jonathan Rhodes af:
Jonathan Rhodes (Groningen) vertelt verhalen zonder pretenties. Hij betreedt het toneel als de antiheld in zijn eigen avonturen. De niet-zo-dappere idealist die op zoek is naar nuance en bevestiging, terwijl het hem de moed ontbreekt om zijn geheime verlangen naar een eenvoudiger leven te volgen.
Rhodes schrijft uitstekende liedjes met lyrics die het de moeite waard maken om in de liner notes te kijken. Hij houdt niet van het label singer-songwriter maar kan ook niet ontkennen dat dat precies is wat hij is. Zijn geluid leunt op Amerikaanse roots met een mespuntje gospel. Kleine fragiele liedjes worden afgewisseld door up-tempo roots rock, waardoor je als luisteraar steeds dichter naar het puntje van je stoel schuift.
Rhodes begon zijn eigen materiaal te spelen in 2010 en won in 2013 de Grote Prijs van Nederland publieksprijs. "His songwriting ability is excellent; a very well deserved finalist." Na het uitbrengen van zijn debuut-EP Towards the Sun in 2014 speelde hij voorprogramma’s voor onder anderen Otis Gibbs en Tangarine. Vanaf 2015 nam hij de tijd zich te focussen op zijn muzikale ontwikkeling en maakte hij minder nieuws (behalve één klein mensje dat hij uitbracht in 2019 - zijn beste werk tot nog toe). Na een seizoen van schrijven, kwam Rhodes in 2020 weer boven water met nieuwe liedjes, een nieuwe sound en een nieuwe band waarmee hij meteen de POPgroningen Talent Award in de wacht sleepte.
From the mountains of Utah to the trenches of VimyRidge, Elliott BROOD’s songs have travelled the gore and glory of history in equal measure for nearly a decade. With the stomp and thrash of their early albums, Elliott BROOD carved their niche drawing from history and memory. As heavy and harrowing the past can be, for Elliott BROOD, it is also a generous companion, giving the gift of appreciation for times of peace and grace.With Keeper, Elliott BROOD’s seventh album, the trio deals with the past in more personal terms. The title, which speaks to loyalty and longevity, sets the tone for an album that explores the strength of conviction, and how that strength is tested, again and again, over time. Thoughts of worthiness and dedication, and their emotional flip sides, inform a collection that sees the band exploring those battlefields much closer to home.For the first taste of Keeper, a bright acoustic intro bursts into the buoyant, carefree chorus of “Stay Out,” a song about when and why we find our ways home. Mixed by Ryan Hadlock (The Lumineers) andengineered by Daryl Neudorf (Neko Case), “Stay Out” is all blue sky and sunshine even while it revels in the night. The song weighs the fleeting elation of recklessness against the deeper ties that bind.The subject of family relationships, the push andpull of gratitude and conflict, reappears in more complicated forms with “Full of Wires,” a song about not leaving things unsaid, and “A Month of Sundays,” the fallout after too much is said. Keeper is especially focused on enduring, complex, long-term relationships, those into which we are born, those in which we grow older.With dips into 50s slapback throwback in “No Way Out,” the metallic edges of “Bird Dog” -one of two songs mixed by Tool/ Johnny Cash producer Sylvia Massy -and the splashes of synth on “The Coast,” Elliott BROOD continue to expand their sound beyond their acoustic origins. Keeper, created during mini writing and recording retreats while hopping across the summer festival circuit, marks another satisfying chapter in the ongoing evolution of Elliott BROOD.From the Polaris Music Prize short listed breakout album Mountain Meadowsto the JUNO Award winning Days Into Years, the well-traveled trio of Mark Sasso, Casey Laforetand Stephen Pitkin have created a body of work that is at once meticulous and boisterous, substantial and entertaining.
